Polskie dwory
woj.lubelskie,łódzkie,małopolskie, mazowieckie, podkarpackie, podlaskie i świętokrzyskie
Dębica
OSTRÓWEK – gm.
- park dworski z aleją, nr rej.: A/775 z 11.10.1978 i z 17.09.1997
Dębica należy do jednej ze starszych wsi na tym terenie. Pierwsze wzmianki pochodzą już z 1431 roku. Początkowo była to wieś o mieszanej własności, część Dębicy posiadał król, a część szlachta. Z 1431 roku pochodzi zapis, że Bogusz z Dębicy (de Dobouiczayka) procesuje się z Świętosławem Żelaznym z Miłkowa o wieś Tarkawicę.
Do drugiej połowy XV wieku w tej wsi dziedziczyli niezbyt możni szlachcice. W XVI w. dziedziczą Firlejowie, Ossolińscy. Od 1680 roku dobra czemiernickie należały do Sobieskich w tym do Jana III Sobieskiego, a od 1712 stały się własnością Stefana Humieckiego wojewody podolskiego. Następnie dobra czemiernickie przejął Jana Małachowski żonaty z Izabelą Humaniecką, siostrą Ignacego. Dębica w tym czasie występuje w spisie wsi należących do Małachowskich w kluczu czemiernickim.
W 1841 roku Małachowscy sprzedają dobra znanemu finansiście Henrykowi Łubieńskiemu.W 1859 roku majątek Łubieńskiego został zlicytowany. Dobra Dębica kupił wtedy Antoni Sierakowski, a potem ten majątek stał się własnością Grodzickich.
Dębica należała do gminy Czemierniki i w 1921 roku dzieliła się na Dębicę folwark, Dębicę kolonię i Dębicę wieś. W folwarku było 4 domy i 95 mieszkańców, w koloni 21 domów i 144 mieszkańców, we wsi 69 domów i 413 mieszkańców.
Według Księgi Adresowej Polski z 1929 roku właścicielką ziemską była Janina Grodzicka posiadająca 244 ha ziemi.
park
| 
park dworski
|
Zobacz Dębica na mapie Polski
(Uwaga! W przypadku kilku miejscowości o tej samej nazwie - mapa może wskazać błędną miejscowość)
